-
1 лицо
1. сбит, йөҙ, төҫ, сырай2. счеловекшәхес, кеше3. с грам.затлицом к лицу — йөҙгә-йөҙ (осрашыу, тап килеү)
физическое лицо юр. — хоҡуҡҡа эйә кеше, физик шәхес
перед лицом кого-чего — алдында, ҡаршыһында
с лица земли стереть — юҡ итеү, һәләк итеү
-
2 спрягать
несов. что; грам.зат, заман, һан менән үҙгәртеүспрягать глагол — ҡылымды зат, заман, һан менән үҙгәртеү
См. также в других словарях:
арба — зат. Көлікке жегілетін төрт дөңгелекті, екі дертелі тасымал құралы. зат. Көлікке жегілетін тасымал құралы. Екі немесе төрт дөңгелекті, бір немесе екі тертелі болады. Жол жүру мен жүк тасу үшін пайдаланылады. VII XII ғ да арбаға көшпелі үй де… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қанжілік — зат. Жөнді бапталмай бәйгіге қосылып, зорыққандықтан болатын ауру; жілігінің ішіне қан кету. Керісінше ат семіз болса қызылмай, қ а н ж і л і к етіп алмай, бірте бірте баппен арытады (Ер қанаты, 179). Семіз атты алғашқы кезде қатты қинап,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қамыт — зат. Шана, арба т.б. жегілген аттың мойнына кигізетін, құлақ бауы арқылы тәрте мен доғаны ұстап, дәнекер болып тұратын сайман, әбзел. Оның имек ағаштан жасалған қос құлағы болады. Олардың жоғарғы ұштарын қайыспен біріктіріп байлайды. Оны желкебау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құртқа — зат. Қасқырдың ұрғашысы, қаншығы. Сырттан, бөрте, қ ұ р т қ а, арлан сияқты бөрінің жынысын, жасын білдіретін атаулардың есім ретінде адамға қойылу үрдісі бөрінің киелі қасиетіне байланысты (Қаз. этнография., 1, 535). Ылыққан қ ұ р т қ а н ы ң… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызылқанат — I зат. зоол. Қоқиқаз. Бұлардың қоқиқаз деп аталатыны ол қоқиып, адам көзіне ерекше көрінеді. Ал қызылқаз деп аталатын себебі – түсі қызғылт. Сондай ақ, қ ы з ы л қ а н а т аталу себебі – оның қанатының түсі қызғылт болады (Туған жер, 164). Тау… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
үрпек — I зат. Бүркіттің мамығы енді ғана шыққан балапаны. Оның (бүркіттің) үрпиіп тұрған балапаны бірте бірте түсін өзгертеді. Бұл да даусыз! Ұясында «ү р п е к» аталады (Т.Әлімқұлов, Көкек айы, 33). II … Әжімгерей бастаған бір топ кісі жантақ ү р п е к … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі